Totaal aantal pageviews

maandag 28 oktober 2013

Tien dagen onderweg.

Mijn heupoperatie is inmiddels tien dagen geleden. De ergste pijn is verdwenen, de wond geneest goed. Per dag loop ik 3 x 10 minuten om de benen maar in beweging te houden en om al teveel spierverlies tegen te gaan. Als ik langs de Quest loop zou ik het liefst proberen om erin te kruipen.....dat eerst zou denk ik lukken.....Eruit absoluut niet. Het lichaam sputtert aan alle kanten tegen, alleen de gedachte al. En toch...........27 (of 28) december......OLIEBOLLENTOCHT. Ik heb me maar ingeschreven. Een prachtig doel om naar toe te werken.

maandag 21 oktober 2013

Tijd voor revalidatie......

Zo, eerste horde is genomen. Afgelopen donderdag is mijn rechterheup vervangen door een volledige prothese. Operatie ging voorspoedig, heb zelf mee kunnen kijken. Buitengewoon interessant. De kop van mijn heup was behoorlijk kaal, absoluut toe aan vervanging. In de avond wat koorts gekregen, plassen ging even niet....maar daar zijn andere oplossingen voor, hoewel dat wel een pijnlijke is. Maar goed...de blaas moet geleegd worden. Op vrijdagmorgen de drain en infuus eruit en voorzichtig de eerste stapjes achter een looprek gemaakt. Aangezien ze in een ziekenhuis geen kostgangers houden, moest ik op zaterdagmorgen traplopen met krukken en in de middag mocht ik al weer huiswaarts. Bedje in de kamer en 3 keer per dag een stukje lopen. Ik moet zeggen dat je een aardige jas uit doet tijdens zo'n operatie. Was er bewust in gegaan met een goede conditie opgebouwd in de Quest, maar nu al moe van 300 meter lopen. Maar goed...elke stap is een stap naar herstel! Hoop dat ik de oliebollentocht mee kan maken, maar mogelijk komt deze te vroeg. Anders maar hier in de buurt organiseren.

vrijdag 11 oktober 2013

Hartritme in de racekap!

Afgelopen week had ik een Sinner racekap op proef, met dank aan Geert vd Steeg uit De Cocksdorp. Het eerste, langere,  ritje naar mijn werk ging gepaard met vochtig weer en mist. Door minder zicht was ik genoodzaakt het vizier iets open te zetten. Op zich reed het comfortabel, een kleine rammel van het vizier daar gelaten. Maarrrrr.....ook een PR op het woon/werktraject....pak aan!!

Op dinsdagmorgen andermaal de racekap erop. Bij het bereiken van het hoogste punt van de Gorinchemse brug sloeg mijn hart op hol. Op zich niet een geheel nieuw fenomeen, had dit wel vaker gehad. Meestal verdwijnt het na een minuut of 4. Dinsdag echter niet. Na een half uur de huisarts laten komen, die me vervolgens vertelde dat ik naar het ziekenhuis moest....met de ambulance. Op dat moment raasde mijn hart nog steeds met een ritme van 195 slagen door mijn hart. Door de ambulancebroeders werd een ECG gemaakt, de beste actie van die dag. In het ziekenhuis werd geconstateerd dat ik een aangeboren hartafwijking heb, ongevaarlijk, maar wel vervelend..... AVNTR...in burgertaal een electriciteitdraadje teveel, waardoor het hart de ventrikels niet gecontroleerd aanstuurt...en een soort rotonde ontstaat. Na een dagje ziekenhuis aan het eind van de middag weer naar huis, doodmoe, maar wel gelukkig dat ik wist wat zich afgespeeld had.

http://www.youtube.com/watch?v=FYJrIczdk2s


Alle medische perikelen ten einde? Nou nee, ...... donderdag as. wordt er een nieuwe rechterheup geplaatst waardoor ik de Quest een poosje moet laten staan. Dus beste lezers, het wordt even stil. Ik houd u op de hoogte van het herstel. Hopelijk in januari weer in de Quest.